Η πιο συγκινητική διαφήμιση του κόσμου

ΑΕΡΙΚΑ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ

πηγή: Μαρίνα Δούρου , youtube

ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΓΙΑ ΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ

                               

                                            






Πηγή:euaki94

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΡΙΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ

Χρόνια πολλά στο παππού και στη γιαγιά

Η γιαγιά και ο ποντικός

Τα έντεκα πράγματα που ζητούν οι μαθητές από τον δάσκαλό τους

Είμαστε, πολλές φορές, άδικοι απέναντι στα παιδιά.

Είτε είμαστε δάσκαλοι, είτε είμαστε γονείς, συγγενείς ή μέλη της ίδιας κοινότητας, έχουμε ένα κοινό χαρακτηριστικό: είμαστε άδικοι απέναντι στα παιδιά.
Ζητάμε από τα παιδιά να τηρούν τις υποχρεώσεις τους, να κινούνται μέσα στα προκαθορισμένα, από εμάς, πλαίσια, να διακρίνονται σε κάθε τους δραστηριότητα, όμως ποτέ δεν ρωτήσαμε τι ζητούν τα παιδιά από μας.
Τι νομίζεται λοιπόν ότι ενδιαφέρουν περισσότερο τα παιδιά;

Για περισσότερο από τριάντα χρόνια με βασανίζει το ερώτημα αυτό. Στην αρχή κάθε σχολικής χρονιάς ήθελα να ζητήσω από τους μαθητές μου να μου δώσουν συμβουλές για το πώς θα είμαι καλύτερη δασκάλα. Δεν το έκανα ποτέ. Ούτε στο τέλος της χρονιάς τους ρώτησα να μου πουν ποιες ήταν οι πιο ευτυχισμένες στιγμές της χρονιάς που πέρασε και γιατί οι στιγμές αυτές ήταν πράγματι ευτυχισμένες.

Το έκανα όμως φέτος.
Το έκανα και η αίθουσα έγινε αμέσως ήσυχη για πολύ ώρα, περισσότερη από όση, αρχικά, υπολόγισα. Τα χαμόγελα στα πρόσωπά τους αντικατόπτριζαν τις ευχάριστες εμπειρίες που είχαν να θυμηθούν και είχαν πολλές. Τόσες πολλές που έγραψαν τόσα όσα δεν έγραψαν άλλη φορά.
Μετά από την ανάγνωση όλων των απαντήσεων θα ήθελα να σας αναφέρω όλες τις ιδέες που καταγράφηκαν. Ιδέες που ήταν τόσο διαφορετικές αλλά και τόσο ίδιες, και ένα ήταν το συμπέρασμα ή καλύτερα το μήνυμα:
Τα μικρά πράγματα είναι που κάνουν τη διαφορά μέσα στην τάξη. Αυτά είναι που θυμούνται τα παιδιά. Αυτά είναι που έχουν σημασία.

Εδώ είναι λοιπόν και παρατίθενται τα 11 πιο σπουδαία πράγματα που προέκυψαν από την ενδιαφέρουσα καταγραφή των μαθητών.

Να μας λέτε καλημέρα κάθε πρωί 
 Κάθε πρωί να μας εύχεστε να έχουμε μία καλή ημέρα, και όταν σχολάμε να μας λέτε αντίο και ένα «τα λέμε αύριο».
Να μας χαμογελάτε 
Όταν μας κοιτάτε αφήστε μας να δούμε τη χαρά στα μάτια σας!
Δώστε μας λίγη προσοχή
Καθίστε και μιλήστε μαζί μας, ιδιωτικά, προσωπικά, ακόμη και για λίγα δευτερόλεπτα.
Ονειρευτείτε μαζί μας
Βοηθήστε μας να ονειρευτούμε πράγματα που θέλουμε να κάνουμε και όχι μόνον αυτά που πρέπει να κάνουμε. Ονειρευτείτε μαζί μας!
Αναθέστε μας καθήκοντα που να μας προκαλούν
Αναθέστε μας δύσκολα πράγματα, αλλά μην μας αφήνετε μόνους. Δείξτε μας πώς να τα χειριστούμε, διδάξτε μας τι και πώς πρέπει να  κάνουμε και εμείς θα το κάνουμε.
Ρωτήστε μας για μας
Ρωτήστε μας πώς περάσαμε το Σαββατοκύριακο, τι παιχνίδι παίξαμε, σε ποια μέρη πήγαμε. Δείξτε ότι νοιάζεστε για τη ζωή μας.
Δώστε μας λίγο χρόνοΔώστε μας χρόνο να σκεφτούμε, δώστε μας χρόνο να ονειροπολήσουμε, χρόνο να δράσουμε πάνω σε κάτι που μας ευχαριστεί.
Ενημερώστε μαςΠείτε μας τι μπορούμε να κάνουμε καλά και τι όχι. Δώστε μας χρόνο να βελτιωθούμε, θέλουμε να βελτιωθούμε.
Αφήστε μας να κάνουμε ερωτήσειςΑκόμη και αν οι ερωτήσεις είναι εκτός θέματος, επιτρέψτε μας να ρωτήσουμε. Τότε θα καταλάβετε ότι θέλουμε να μάθουμε, ότι υπάρχουν πράγματα που μας ενδιαφέρουν. Αφήστε μας να σας παραθέσουμε τις προοπτικές μας. Δώστε μας την ευκαιρία να σας πούμε τι μας απασχολεί και όχι μόνο τι ξέρουμε.
Δώστε μας θάρρος
Ήρθαμε σε σας γεμάτοι όρεξη να μάθουμε. Κρατήστε ζωντανό το ενδιαφέρον μας. Δώστε φτερά στον ενθουσιασμό μας.
Εμπιστευτείτε μας
Δώστε μας ευκαιρίες και ας είναι απαιτητικές. Θα τα καταφέρουμε, αρκεί να μην μας αποτρέψετε να κάνουμε αυτό που μπορούμε να κάνουμε και που ξέρετε ότι είμαστε ικανοί να το κάνουμε καλά. Αλλά και αν δεν μπορούμε, υποσχόμαστε ότι θα προσπαθήσουμε μέχρι να μπορέσουμε.

 Πηγή:        Άννα Παππά
δασκάλα-συγγραφέας

“Πρώτες Bοήθειες” στο…διάβασμα!

Από τη Στέλλα Βασαλάκη & Ελένη Μηλιδώνη – ψυχολόγο

Φωτό: vectordesigndownload.com

Το μικρό σας πρέπει να μελετήσει για το σχολείο. Όχι, δεν χρειάζεται να το «διαβάσετε». Για να είναι η μελέτη του 100% αποδοτική και σωστή, χρειάζεται τη δική σας ουσιαστική βοήθεια και συμπαράσταση. Ακολουθήστε τις συμβουλές μας και δείτε πώς θα τα καταφέρετε!

Βάλτε το σε…πρόγραμμα

Πριν καθίσετε δίπλα στο μικρό σας μαθητή και «σηκώσετε τα μανίκια» για να τον «διαβάσετε» για αύριο, κάντε κάτι άλλο: προτιμήστε να σκεφτείτε λίγο το πώς μπορείτε να βοηθήσετε το παιδάκι σε αυτό το νέο κεφάλαιο της ζωής του, ώστε να σταθεί μόνο του στα πόδια του. Να καταφέρει, δηλαδή, σιγά-σιγά, να μάθει να δουλεύει μόνο του, να αυτονομηθεί, να αυτενεργεί, να συγκεντρώνει την προσοχή του, να οξύνει τις ικανότητές του. Πώς θα μπορέσετε δηλαδή, πέρα από αυτά που ο μικρός διδάσκεται στο σχολείο, να το βοηθήσετε να θέσει τις βάσεις στο να μάθει να οργανώνει το διάβασμά του, να προχωράει μόνο του, να μαθαίνει από τα λάθη του και γενικά να είναι εντάξει στις σχολικές του υποχρεώσεις.

Να πώς θα το πετύχετε αυτό:

Καθοδηγήστε το παιδί στην αρχή στην οργάνωση της μελέτης του, του προγράμματός του και δίνοντάς του τα κατάλληλα παραδείγματα, για να τα εφαρμόζει κατόπιν και το ίδιο. Δηλαδή βοηθήστε το να βρει πόση ώρα θα αφιερώνει σε κάθε μάθημα και ποια βήματα θα πρέπει να ακολουθεί στη μελέτη του, για να το κατανοεί και να το μαθαίνει καλύτερα.

Τονώστε την αυτοπεποίθηση του παιδιού και φροντίζοντας ο δικός σας ρόλος να είναι «διακριτικός», ώστε να μη δημιουργείται η αίσθηση στο μικρό μαθητή ότι είναι ανίκανος να τα καταφέρει μόνος του κι ότι έχει απόλυτη ανάγκη να είναι συνεχώς καθισμένος δίπλα του ο γονιός του, για να το βοηθάει και να το στηρίζει. Αυτή είναι η ουσιαστικότερη βοήθεια που μπορείτε να προσφέρετε στο διάβασμα των μαθημάτων του: Να γίνει υπεύθυνο άτομο, αναλαμβάνοντας την ευθύνη να κάνει τα μαθήματά του, καθώς αυτό είναι ένα μέρος από τις υποχρεώσεις που έχει σ’ αυτή την ηλικία. Και συνήθως αυτά που ζητούνται από το σχολείο αντιστοιχούν στις ηλικίες των μαθητών.

Φροντίστε να ακολουθεί το παιδί γενικά ένα πρόγραμμα σε όλες τις καθημερινές του δραστηριότητες και να ακολουθεί ορισμένους κανόνες, π.χ. ποιες ώρες θα κοιμάται, τι ώρα θα τρώει, ποιος είναι υπεύθυνος για να μαζεύει τα παιχνίδια του κλπ. Αυτό διευκολύνει πολύ το θέμα της οργάνωσης της μελέτης: βοηθάει το πιτσιρίκι να προγραμματίζει και να συνειδητοποιεί ευκολότερα ότι υπάρχει ορισμένη ώρα που πρέπει να διαβάσει και να τελειώσει, πριν ασχοληθεί με κάτι άλλο.

Πώς θα του «συμπαρασταθείτε»

Ο μικρός μαθητής γύρισε από το σχολείο, έφαγε το φαγητό του, σας διηγήθηκε τα νέα του, ξεκουράστηκε για λίγο παίζοντας, ζωγραφίζοντας ή κάνοντας μια χειροτεχνία, και τώρα ήρθε η ώρα για να κάνει τα μαθήματά του. Η ώρα της μελέτης που, όπως θα του εξηγήσετε, δεν θα ασχολείται με τίποτα άλλο και δεν θα αποσπά την προσοχή του με άλλα πράγματα, μέχρι να τελειώσει.

Μπορείτε, λοιπόν, αφού επιβεβαιώσετε μαζί τι εργασίες έχει για την επόμενη μέρα, να τις καταγράψετε σε ένα χαρτί.

Στη συνέχεια, καθώς θα τελειώνει κάθε μάθημα, θα το διαγράφετε από τη λίστα, ώστε να αρχίσει να αντιλαμβάνεται ότι σιγά-σιγά η δουλειά του τελειώνει.

Ξεκινήστε από τα πιο «δύσκολα» μαθήματα, κι αφήστε τα πιο εύκολα κι ευχάριστα (π.χ. τη ζωγραφική) για το τέλος.

Εξηγήστε του με απλά λόγια ότι κάθε μάθημα θα πρέπει να το τελειώνει μέσα σε ορισμένο χρονικό διάστημα. Πολύ πιθανόν ο μικρός σας να μην έχει ακόμη την αίσθηση του χρόνου.

Αφού πρώτα δείτε μαζί τι του ζητάει να κάνει η κάθε άσκηση ή τι ακριβώς πρέπει να αντιγράψει κλπ., κι αφού βεβαιωθείτε ότι το έχει καταλάβει και ότι μπορεί να προχωρήσει μόνο του, πείτε του: «Εγώ πάω στο διπλανό δωμάτιο να κάνω τη δική μου δουλειά και σ’ ένα τέταρτο θά ρθω να δω πόσο έχεις προχωρήσει». (Γενικά, πάντως, οι δάσκαλοι εξηγούν πολύ καλά τι πρέπει να κάνουν στο σπίτι και τα παιδιά συνήθως γνωρίζουν τι μαθήματα έχουν και πώς να τα κάνουν.)

Στην αρχή θα είναι χρήσιμο να καθίσετε για λίγο δίπλα του, για να του εξηγήσετε και, επιπλέον, για να του δείξετε τα «βήματα» που θα είναι πολύ χρήσιμα να ακολουθεί στη μελέτη κάθε μαθήματος. Λόγου χάριν, στην ορθογραφία, ότι, αφού τη διαβάσει αρκετές φορές, την αντιγράψει, κλείσει τα ματάκια του και φέρει στο μυαλό του μία-μία λέξη, στο τέλος θα του την υπαγορεύσετε εσείς και θα ξαναγράψει τις λέξεις στις οποίες έκανε λάθη. Ή, στην ανάγνωση, αφού διαβάσει το κείμενο όσες φορές έχει πει η δασκάλα του -ή, τέλος πάντων, όσες χρειάζεται-, κατόπιν θα το διαβάσει και σ’ εσάς.

Οποιαδήποτε στιγμή ζητήσει τη βοήθειά σας σε κάτι που δεν καταλαβαίνει, που δεν καταφέρνει μόνο του, δώστε τη με προθυμία. Έτσι, θα ξέρει ο μικρός ότι είστε πάντα διαθέσιμη να καθίσετε δίπλα του για να του λύσετε τις απορίες του, χωρίς όμως να είστε διαρκώς «από πάνω του», κάτι που εξάλλου πιθανόν να του δημιουργεί πρόσθετο άγχος.

Όταν τελειώσει τα μαθήματά του, μπορείτε να τα τσεκάρετε μαζί. Όμως, μη διορθώσετε εσείς τα λάθη που πιθανά έχει κάνει. Προτρέψτε το καλύτερα να ξανακοιτάξει πιο προσεκτικά αυτά που έχει γράψει, για να τα βρει μόνο του. Και να θυμάστε ότι είναι δικαιολογημένο να του έχουν ξεφύγει ορισμένα λαθάκια.

Προσπαθήστε επίσης να μην αρχίσετε να σβήνετε «με μανία» αυτά που έχει γράψει, επειδή δεν τα βρίσκετε τέλεια, ή να σκίζετε σελίδες. Ρωτήστε το καλύτερα αν είναι το ίδιο ευχαριστημένο με τη δουλειά που έχει κάνει, κι αναφέρετέ του ότι πιστεύετε ότι μπορεί να τα καταφέρει ακόμα πιο καλά αν προσπαθήσει λίγο περισσότερο. Αν χρειάζεται, δείξτε του εσείς τον τρόπο, χωρίς όμως να κάνετε εσείς την εργασία του αντί αυτό.

Θα είναι επίσης θετικό να ελέγχετε αν αυτά που πιθανόν ο μικρός σας διαβάζει «νεράκι», τα καταλαβαίνει κιόλας. Δεν θα ήταν κακή ιδέα λοιπόν, να του ζητάτε να σας διηγείται με δικά του λόγια τι κατάλαβε, για παράδειγμα, από το κομματάκι που διάβασε στην ανάγνωση. Έτσι, δεν θα μάθει να διαβάζει «μηχανικά», κάτι που θα του φανεί ιδιαίτερα χρήσιμο τα επόμενα σχολικά χρόνια.

Καθώς το μικρό μεγαλώνει, μπορείτε θαυμάσια να το βοηθήσετε να μάθει πώς να χρησιμοποιεί την εγκυκλοπαίδεια, το λεξικό, για να βρει τι σημαίνει ή πώς γράφεται μια άγνωστη λέξη. Η βοήθεια αυτή θα είναι πιο σημαντική από το να σας φωνάζει συνέχεια για να του τα εξηγείτε εσείς.

Από τη Γ΄ Δημοτικού, όταν ο μικρός μαθητής θα αρχίσει να έχει στο πρόγραμμά του δευτερεύοντα μαθήματα, που θα πρέπει να τα μαθαίνει απέξω, αφού τα διαβάσει όσες φορές χρειάζεται, στο τέλος μπορείτε να το βάζετε να σας τα λέει ή να του κάνετε ορισμένες ερωτήσεις, για να διαπιστώνετε πόσο καλά τα ξέρει και τα έχει καταλάβει. Προσοχή, όμως: οι ερωτήσεις δεν θα πρέπει να γίνονται σαν «ανάκριση», ούτε να συνοδεύονται από κριτικά σχόλια και θυμό.

Eσείς είστε…καλός μαθητής;

Θέλετε να βοηθήσετε το παιδί σας στο σχολείο; Σίγουρα! Προσοχή όμως να μην το… παρακάνετε, ξεπερνώντας τα όρια. Να, λοιπόν, τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνετε:

Α) Πρέπει να…

… επιδιώκετε να έχετε συχνή επαφή με το δάσκαλο του παιδιού σας. Θα είναι χρήσιμο να ενημερώνεστε τακτικά για την πρόοδό του στο σχολείο, για τα αδύνατα σημεία του που έχει εντοπίσει ο δάσκαλος, για τα μαθησιακά κενά που τυχόν έχει. Έτσι, με τις οδηγίες του δασκάλου και τη δική σας συνεργασία, το παιδί θα καταφέρει να τα ξεπεράσει και να τα καλύψει γρήγορα.

… μπείτε στη θέση του παιδιού. Μην προσπαθείτε να μπείτε στο ρόλο του δασκάλου στο σπίτι, να παριστάνετε δηλαδή το δάσκαλο στο μικρό σας μαθητή, δημιουργώντας πιθανά προβλήματα στη μεταξύ σας σχέση. Εσείς είστε ο γονιός του, κι αυτό που θα είναι μάλλον προτιμότερο να κάνετε, είναι το να προσπαθήσετε να θυμηθείτε τα δικά σας σχολικά χρόνια ή το να βάλετε τον εαυτό σας στη θέση του παιδιού. Να δείτε δηλαδή το πρόγραμμά του από τη δική του σκοπιά: ότι γυρίζει από το σχολείο και πρέπει γρήγορα να αρχίσει και να τελειώσει τα μαθήματά του, για να προλάβει κατόπιν και τις εξωσχολικές του δραστηριότητες, αλλά να ξεκλέψει και λίγο χρόνο για παιχνίδι.

… σέβεστε τη δουλειά του. Εξηγήστε στο μικρό ότι, όπως εσείς έχετε τη δουλειά σας που πηγαίνετε καθημερινά, έτσι κι εκείνο έχει το σχολείο και το διάβασμα των μαθημάτων του. Πολύ απλά, αντιμετωπίστε τη μελέτη των μαθημάτων του με «σεβασμό». Δηλαδή, ως κάτι πολύ σπουδαίο, ως μια σοβαρή εργασία, για να την εκλάβει κι εκείνο έτσι.

… ενισχύετε την αυτοπεποίθησή του. Ενθαρρύνετε το μικρό σας όσο περισσότερο μπορείτε γι’ αυτό που κάνει -κυρίως για την προσπάθειά του-, ώστε να αγαπήσει και να αποκτήσει ακόμα περισσότερα ερεθίσματα για μάθηση. Πείτε του πολλά «μπράβο»! Δείξτε του τον ενθουσιασμό σας, το ενδιαφέρον σας για όλα τα καινούρια πράγματα που μαθαίνει. Δώστε του απλόχερα τους επαίνους σας για την καλή επίδοσή του. Αναφέρετέ του πόσο βελτιώνεται μέρα με τη μέρα, εμψυχώστε το, δείξτε του εμπιστοσύνη ότι μπορεί να τα καταφέρει ακόμα καλύτερα!

… δείχνετε ανοχή. Ειδικά για τα πρωτάκια, να θυμάστε ότι πιθανόν να χρειαστεί να δείξετε λίγη ανοχή στο διάβασμα στο σπίτι, τουλάχιστον για κάποιο χρονικό διάστημα (μέχρι δηλαδή να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα της ζωής τους, σ’ αυτή την πρωτόγνωρη φάση που μόλις μπήκαν).

Β) Δεν πρέπει να…

… εκνευρίζεστε. Είναι ανθρώπινο, μερικές φορές, όταν κάθεστε δίπλα στο μικρό σας για να του εξηγήσετε κάτι που δεν έχει καταλάβει ή για να ελέγξετε τα μαθήματα που έκανε, η κούραση που έχετε από τη γεμάτη με υποχρεώσεις μέρα που περάσατε, να σας οδηγεί χωρίς να το θέλετε ή παρ’ όλη την καλή πρόθεση που έχετε, στο να αρχίσετε να μιλάτε πιο δυνατά και έντονα, προκαλώντας ταυτόχρονα την αντίδραση του παιδιού και καταλήγοντας με δυο λόγια σ’ έναν εντονότατο καβγά. Σίγουρα, το να παραμένετε ήρεμη κάθε φορά την ώρα του διαβάσματος, δεν είναι κάτι εύκολο. Γι’ αυτό, έχετε κατά νου ότι θα χρειαστεί πολλές φορές να οπλιστείτε με αρκετή υπομονή αν θέλετε να έχετε στο σπίτι την κατάλληλη, ήρεμη ατμόσφαιρα για μελέτη.

… πιέζετε το παιδί. Να θυμάστε ότι η έντονη πίεση προς το παιδί από έναν αγχωμένο και εκνευρισμένο γονιό, για να κάνει καλύτερα τα μαθήματά του, μπορεί τελικά, αντί για την άριστη επίδοση, να φέρει ακριβώς τα αντίθετα από τα προσδοκώμενα αποτελέσματα. Με άλλα λόγια, να πέσει ακόμα περισσότερο η επίδοση του μικρού μαθητή στο σχολείο και, επιπλέον, να του δημιουργηθούν άγχος και φόβος. Όσο πιο ήρεμοι και σταθεροί στην οργάνωση της μελέτης του είσαστε, όσο περισσότερη εμπιστοσύνη δείχνετε στις ικανότητές του, τόσο καλύτερα θα αποδώσει.

… παρεμβαίνετε. Το να κάνετε εσείς τα μαθήματα του μικρού σας, να του δίνετε έτοιμες τις λύσεις, τις απαντήσεις, να ζωγραφίζετε αντί για εκείνο και γενικά να παρεμβαίνετε στις δικές του εργασίες, είναι βέβαιο ότι δεν θα του προσφέρει καμία θετική βοήθεια, ούτε θα συμβάλει στο να μάθει να αυτενεργεί. Αντίθετα, το παιδάκι θα μάθει να στηρίζεται για τη δική του δουλειά στο γονιό του, ενώ, παράλληλα, πιθανόν να δημιουργηθεί στο δάσκαλό του μια λανθασμένη, «αλλοιωμένη» εικόνα της επίδοσής του. Να θυμάστε ότι ο μικρός μαθητής έχει ανάγκη την καθοδήγησή σας και όχι την παρέμβασή σας.

Πόση ώρα πρέπει να διαβάζει;

Γενικά, είναι δύσκολο να πει κάποιος, κυρίως για τις μεγαλύτερες τάξεις του δημοτικού, πόση ακριβώς ώρα πρέπει να διαβάζει ένα παιδί. Κι αυτό γιατί το πόσο χρόνο χρειάζεται για μελέτη έχει σχέση με πολλούς παράγοντες. Όπως, για παράδειγμα, με το πόσο απαιτητικό είναι το σχολείο που πηγαίνει, πόσες εργασίες τούς δίνουν για το σπίτι κλπ. Έχει επίσης άμεση σχέση και με τον ίδιο το μαθητή, καθώς ένα παιδί μπορεί λ.χ. να έχει μεγαλύτερη μαθηματική αντίληψη από κάποιο άλλο και να λύνει γρηγορότερα τις ασκήσεις του. Ωστόσο, αυτό που πρέπει να έχετε πάντα κατά νου, είναι ότι πρέπει να εξασφαλίζετε καθημερινά στα μικρά ελεύθερη ώρα και για παιχνίδι.

Έτσι, λοιπόν, σε γενικές γραμμές, στην Α΄ Δημοτικού καλό είναι το συστηματικό, οργανωμένο διάβασμα των μικρών για τα μαθήματά τους στο σπίτι να μην ξεπερνά κατά μέσο όρο χρονικά τα τρία τέταρτα με μία ώρα περίπου, και, καθώς ανεβαίνουν οι τάξεις, να προστίθεται μισή με μια ώρα επιπλέον.

Προσοχή στους χαρακτηρισμούς!

Το μικρό αργεί να τελειώσει τα μαθήματά του, δεν συγκεντρώνει την προσοχή του σε αυτό που του εξηγείτε, η ώρα κυλάει, η δική σας κούραση μεγαλώνει και ο εκνευρισμός σας… «χτυπάει κόκκινο». Κάτι τέτοιες στιγμές, με όλη τη φόρτιση της ημέρας επάνω σας, είναι πολύ πιθανό, αλλά κι ανθρώπινο, να σας έρθουν στο μυαλό διάφοροι αρνητικοί χαρακτηρισμοί για τις ικανότητες του μικρού σας μαθητή. Όμως, προσπαθήστε καλύτερα να διατηρήσετε τον αυτοέλεγχό σας και να μη σας ξεφύγουν προς τα έξω, λ.χ. συμπεράσματα του τύπου «Αφού δεν τα καταφέρνεις στα μαθηματικά, δεν είσαι έξυπνος!». Χαρακτηρισμοί που, εξάλλου, μπορεί να είναι τελείως λανθασμένοι, καθώς, για παράδειγμα, ένα παιδάκι που δεν έχει μεγάλη αριθμητική αντίληψη, σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι ο γενικός δείκτης της νοημοσύνης του δεν είναι υψηλός. Έτσι, λοιπόν, το μόνο που πιθανόν να καταφέρετε με επιπόλαιους, παρορμητικούς χαρακτηρισμούς είναι να αποθαρρύνετε το παιδί ακόμα περισσότερο, να το αποκαρδιώσετε ή να μικρύνετε τους «ορίζοντές» του.

Μα γιατί… αργεί;

Το πιτσιρίκι σας, παρά τις δικές σας προτροπές και παραινέσεις, πιθανότατα να αργεί πολύ να τελειώσει τα μαθήματά του, να μη συγκεντρώνει την προσοχή του, να «κολλάει», για παράδειγμα, με τις ώρες στην αντιγραφή μιας πρότασης, στη λύση μιας άσκησης, βάζοντας την υπομονή σας σε δοκιμασία. Πριν εξωτερικεύσετε τον εκνευρισμό σας, προσπαθήστε να καταλάβετε μήπως υπάρχουν κάποιοι λόγοι που το κάνουν να καθυστερεί. Μήπως βαρέθηκε; Μήπως έχει κουραστεί; Μήπως του αποσπά την προσοχή το μικρότερο αδελφάκι του, που αυτή την ώρα παίζει μέσα στον ίδιο χώρο; Μήπως η μουσική ή ο θόρυβος από τα διπλανά δωμάτια είναι δυνατά; Μήπως έχει στην τηλεόραση το αγαπημένο του πρόγραμμα κι όλοι οι άλλοι στην οικογένεια το βλέπουν;

Ωστόσο, αν παρ’ όλες τις προσπάθειές σας το μικρό εξακολουθεί να αργεί πολύ να τελειώσει τα μαθήματά του, συζητήστε το θέμα και ζητήστε τη γνώμη και τις συμβουλές του δασκάλου του.

Μην ξεχνάτε το διάλειμμα

Εάν το μικρό σας αρχίζει να κουράζεται, ένα μικρό ολιγόλεπτο διάλειμμα ανάμεσα στα μαθήματα θα είναι απαραίτητο (για τα μεγαλύτερα παιδιά κάθε τρία τέταρτα περίπου). Φροντίστε τα διαλείμματα αυτά να τα κάνει το παιδί αφού ολοκληρώσει ένα μάθημα, και όχι διακόπτοντάς το κι αφήνοντάς το στη μέση.

Μπορεί, λοιπόν, να σταματά για λίγο τη μελέτη του, να σηκώνεται από το κάθισμά του και να κάνει για λίγο κάτι διαφορετικό, που θα το ξεκουράσει από την πνευματική κόπωση.

Όχι διάβασμα στο… σαλόνι!

Ο χώρος της μελέτης παίζει σπουδαίο ρόλο στην απόδοση του παιδιού και στη σωστή μελέτη. Να τι πρέπει να φροντίσετε:

Κατ’ αρχάς, το παιδί πρέπει να έχει έναν αποκλειστικό χώρο για τα διαβάσματά του, π.χ. το δικό του δωμάτιο ή, αν αυτό δεν είναι εφικτό, το δικό του γραφείο. Δηλαδή, ένα μικρό χώρο μέσα στο σπίτι, σε σταθερό σημείο, που δεν θα αλλάζει κάθε μέρα (π.χ. τη μια μέρα να διαβάζει στην κουζίνα, την επόμενη στο σαλόνι) και που θα φροντίζει το ίδιο να είναι τακτοποιημένος, ώστε να βρίσκει εύκολα ό,τι του είναι απαραίτητο στην προετοιμασία των μαθημάτων του.

Επίσης, για να είναι το διάβασμά του πιο ευχάριστο κι όσο γίνεται πιο ξεκούραστο, πρέπει να διαλέξετε μαζί με το παιδί ένα άνετο γραφείο, μια καλή καρέκλα, για να έχει το σώμα του τη σωστή στάση, και να φροντίσετε για τον καλό, άπλετο φωτισμό, τόσο στο χώρο, όσο και στο σημείο που διαβάζει.

Σ’ ένα εμφανές σημείο πάνω στο γραφείο, μπορείτε να τοποθετήσετε ένα μεγάλο εβδομαδιαίο πρόγραμμα που θα φτιάξετε μαζί με το μικρό, με τα μαθήματα που έχει κάθε μέρα. Έτσι, πολύ γρήγορα θα αρχίσει να γνωρίζει τα μαθήματα και τις υποχρεώσεις που έχει καθημερινά.

Δεν θέλει να διαβάσει!

Μπορεί να το αντιμετωπίσετε κι αυτό! Ο μικρός σας μαθητής να μη θέλει με τίποτα να κάτσει να διαβάσει ή να βρίσκει διάφορες δικαιολογίες, π.χ. να λέει ότι το πονάει το κεφάλι του, κλπ. Τι κάνετε σ’ αυτή την περίπτωση;

Πρώτα απ΄ όλα μη χάνετε την ψυχραιμία σας και μην αισθάνεστε άσχημα πιστεύοντας λανθασμένα ότι η άρνηση του παιδιού σας να μελετήσει οφείλεται σε δικός σας λάθος.

Αυτό που θα βοηθήσει πολύ να κάνετε είναι, καταρχήν, να δείξετε «σεβασμό» σε αυτά που του συμβαίνουν. Να του εξηγήσετε δηλαδή με ηρεμία ότι αυτά τα συμπτώματα συμβαίνουν συχνά σε όλους κι ότι είναι δικαιολογημένο, για παράδειγμα, να πονάει το κεφαλάκι του γιατί έχει κουραστεί. Όμως, υπάρχουν λύσεις. Μπορεί δηλαδή να πάρει ένα παιδικό παυσίπονο, να ξεκουραστεί πιο πολύ ώρα για να του περάσει ή να βγει λίγο στη βεράντα για να αισθανθεί καλύτερα. Δηλαδή, αυτό που είναι σημαντικό είναι από τη μια να σεβαστείτε το παιδί, δηλαδή να πιστέψετε ότι τα συμπτώματα που αναφέρει είναι αληθινά, για να αισθάνεται έτσι το μικρό σας ότι είναι πάντα αποδεκτό από τους γονείς του και δεν χρειάζεται να βρίσκει «πλάγιους τρόπους» για να τους «ξεγελάσει», κι από την άλλη να παραμείνετε σταθεροί ότι η μελέτη των μαθημάτων του θα πρέπει να γίνει μέσα στο απόγευμα.

Εάν, παρ’ όλες τις προσπάθειές σας, δεν καταφέρετε να το πείσετε να είναι εντάξει στις υποχρεώσεις του, τότε θα είναι χρήσιμο να ζητήσετε τη συνεργασία του δασκάλου, για το πώς να το αντιμετωπίσετε. Πιθανόν το να πάει αδιάβαστο την άλλη μέρα στο σχολείο και να αντιμετωπίσει τις επιπτώσεις της ασυνέπειάς του στις υποχρεώσεις του, δηλαδή ότι το επόμενο απόγευμα θα έχει διπλή δουλειά να κάνει στο σπίτι, να το βοηθήσει να οργανωθεί καλύτερα.

Να σημειώσουμε εδώ ότι ένας επιπλέον σημαντικός και απαραίτητος λόγος να γίνεται ένας ιατρικός έλεγχος στα παιδιά (π.χ. στην όρασή τους, στην ακοή τους, κλπ.) πριν αρχίσει η σχολική χρονιά, είναι και ότι ορισμένα συμπτώματα μπορεί πράγματι να είναι αληθινά και να παρεμποδίζουν την επίδοση του παιδιού στο σχολείο. Για παράδειγμα, ένα παιδί που έχει μυωπία και οι γονείς του δεν το γνωρίζουν, καταβάλλει προσπάθεια να δει στον πίνακα ή κουράζεται πολύ, αρχίζει να παρουσιάζει κενά στη μάθησή του, να δυσκολεύεται σταδιακά να παρακολουθήσει την εξέλιξη των μαθημάτων και να εκδηλώνει μια άρνηση για το σχολείο ή για το διάβασμα στο σπίτι.

 πηγή:5dimcholarg.

Τα 2 λάθη των γονιών που κάνουν τα παιδιά ανυπάκουα

Όλοι κάνουμε λάθη ως  γονείς. Το  καλύτερο όμως είναι να αποφύγουμε κάθε είδους αρνητικής συμπεριφοράς  που μπορεί να είναι καταστροφικό στην σχέση μας με το παιδί μας και πολύ πιθανό να  το κάνει να αποκτήσει ακόμα πιο προκλητική συμπεριφορά.  Εδώ θα θέσουμε δύο πράγματα προς αποφυγή.

Αποφύγετε τις φωνές και το «ξύλο»

Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από τις φωνές και  το ΄ξύλο΄ για να  τροφοδοτήσουν μία προκλητική συμπεριφορά  στο παιδί.   Όταν φωνάζετε ή   χτυπάτε  δείχνετε  ότι έχετε χάσει τον έλεγχο  και καταλήγετε σε ένα ξέσπασμα λόγω αδυναμίας. Τι είδους μάθημα μπορεί όμως μπορεί να είναι αυτό για το παιδί μας; Βεβαίως, οι περισσότεροι από εμάς έχουμε φωνάξει στο παιδί μας γιατί είμαστε άνθρωποι και έχουμε και όρια στις αντοχές μας. Όμως πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως το μόνο που πετυχαίνουμε με αυτόν τον τρόπο είναι να εκφοβίζουμε τα παιδιά μας.  Ενώ μπορεί να νομίζουμε ότι κάτι καταφέραμε  για να σταματήσουν την κακή  συμπεριφορά,  στην ουσία το μόνο που πετυχαίνουμε είναι μια ακόμη πιο προκλητική και επιθετική συμπεριφορά μακροπρόθεσμα. 

Πως να αποφύγετε τις φωνές ή το ξύλο; Πάρτε βαθιές ανάσες, σκεφτείτε την αρνητική ενέργεια που μεταδίδετε  στο παιδί σας και υπενθυμίστε στον εαυτό σας πώς τέτοιες ενέργειες καταστρέφουν την  εμπιστοσύνη ανάμεσα σε εσάς  και το παίδι. Μπορείτε επίσης να φανταστείτε την όλη εικόνα από άλλο οπτικό πεδίο, απεικονίζοντας  τον εαυτό σας   και παρακολουθώντας την αλληλεπίδρασή σας, θα έχετε μια πιο υγιή προοπτική και  λιγότερο αντιδραστική.

Μην κρίνετε το παιδί σας

Αν πιάσετε  τον εαυτό σας να  κρίνει αρνητικά το παιδί σας, σταματήστε αμέσως.   Κριτική σημαίνει  αρνητικά σχόλια για   τις σκέψεις του ,  τα συναισθήματα του , τις  ιδέες, του  ή ακόμη και το ίδιο το παιδί.   Τα παιδιά αντιλαμβάνεται την κριτική ως απόρριψη, γελοιοποίηση, κριτική,  ή και κατηγορία.   Αυτό είναι πραγματικά επιβλαβές για τα παιδιά- τόσο απλά. Η κριτική είναι  επιζήμια για την αποτελεσματική επικοινωνία, και  βλάπτει την αυτοεκτίμη του παιδιού. Τα παιδιά αυτά  αισθάνονται  ότι έχουν απορριφθεί,  είναι αντιπαθή και ανεπαρκής.

Σίγουρα, πρέπει να σχολιάσετε εποικοδομητικά τη συμπεριφορά του παιδιού σας, ή κάτι που έχει κάνει, αλλά χωρίς  επικρίσεις για το ίδιο το παιδί.  Θυμηθείτε τους  δικούς σας αγώνες σαν παιδί και να είστε υποστηρικτικοί  στις   συζητήσεις σας.

Πηγή: Jeffrey Bernstein – Συγγραφέας του «10 Days to a Less Defiant Child» 

Μικρός πρίγκιπας

Τα τρία σοφά γνωμικά

       Πηγή:    natassa charela

Άγχος αποχωρισμού… για μαμάδες!

Τα σχολεία ξεκίνησαν εδώ και λίγες μέρες και πολλά παιδάκια που πέρασαν για πρώτη φορά την πόρτα του παιδικού σταθμού ή του νηπιαγωγείου βρίσκονται ακόμα στο στάδιο της προσαρμογής. Σε αρκετές οικογένειες όμως, εκτός από τα παιδάκια που δυσκολεύονται με την νέα πραγματικότητα, και οι ίδιες οι μαμάδες δεν είναι καθόλου έτοιμες να αποχωριστούν τα μικρά τους.

Αν κι εσείς νιώθετε άγχος που το παιδί σας φεύγει από την προστασία του οικογενειακού περιβάλλοντος και πηγαίνει σε ένα καινούριο περιβάλλον, ας δούμε τι μπορείτε να κάνετε:

Μην ντρέπεστε για τα συναισθήματα σας. Είναι απόλυτα φυσιολογικό να νιώθετε έτσι, στο κάτω κάτω πρόκειται για το παιδί σας και κανείς δεν μπορεί να σας κατηγορήσει για αυτό.
  Μην δείχνετε στο παιδί το άγχος σας. Μπορεί να έχετε κάθε δικαίωμα να νιώθετε άγχος και αγωνία, ωστόσο δεν πρέπει να επιβαρύνετε το παιδί με αυτά τα συναισθήματα . Πώς το παιδί θα πάει χαρούμενο στο σχολείο και θα κάνει νέους φίλους, όταν εσείς το αποχαιρετάτε με δάκρυα στα μάτια; 
Φτιάξτε το δικό σας αποχαιρετισμό. Ένα μικρό τελετουργικό, π.χ. φιλάκι, αγκαλίτσα, ένα συνθηματικό που θα λέτε κάθε πρωί στο παιδί, λειτουργεί θετικά τόσο στην ψυχολογία του παιδιού, όσο και στην δική σας.
Οργανώστε το πρωινό σας ξύπνημα. Προσπαθήστε να κάνετε το πρωινό ξύπνημα και την ετοιμασία για το σχολείο εύκολη και ευχάριστη υπόθεση. Φροντίστε το παιδί να ξυπνά στην ώρα του, ώστε να ετοιμάζεστε όλοι με ηρεμία και χωρίς επιπλέον άγχος μην αργήσετε. Επενδύστε στην επικοινωνία με την δασκάλα. Γνωρίστε τη δασκάλα του παιδιού σας, συζητήστε μαζί της όσα σας απασχολούν και κυρίως εμπιστευτείτε την.
 Εμπιστευτείτε το παιδί σας. Το παιδί σας μεγάλωσε και είναι έτοιμο να γνωρίσει τον κόσμο ή έστω τον μικρόκοσμο του σχολείου. Μην θεωρείτε πώς θα δυσκολευτεί και δεν θα καταφέρει. Πιστέψτε σε αυτό και τις δυνάμεις του, για να πιστέψει και το ίδιο στον εαυτό του.

πηγή: mother.gr

παιχνίδια με το όνομα των παιδιών

f

Τι πιστεύετε εσείς για αυτό! Παιχνίδι με το όνομα του 


Το καλωσόρισμα για τη νέα σχολική χρονιά είναι πάντα ευπρόσδεκτο απο τα παιδιά. Και εδώ θα σας δείξω ένα τρόπο για να ξεκινήσετε το πρώτο σας μάθημα μαζί τους είτε είστε ειδικός θεραπευτής και ασχολείστε με παιδιά με Μαθησιακές δυσκολίες είτε είστε δάσκαλος/α στο Δημοτικό σχολείο.

Είναι ένα πολύ απλό δώρο που έχει σχέση με το όνομα τους αλλά δηλώνει Τι πιστεύετε εσείς για αυτά! Έτσι για κάθε γράμμα του ονόματος του γράψτε επίθετα που το χαρακτηρίζουν. Θα δείτε ότι θα δημιουργηθεί μια αισιόδοξη ατμόσφαιρα για το ξεκίνημα σας. 

Παραδείγματα:

 πηγή:             dyslexiaathome.

ΜΑΘΑΙΝΩ ΟΡΘΟΓΡΑΦΙΑ

Πέρα από την ομαδοποίηση των λέξεων μια καλή ιδέα για να μάθουν τα παιδιά ορθογραφία και να θυμούνται τις λέξεις είναι το ΛΕΞΙΚΟ ΤΩΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ.  (  kiriasidore.blogspot.gr)

Αν σας αρέσει αυτή η ιδέα διαβάστε για το πώς θα φτιάξετε κι εσείς τα δικά σας λεξικά των χρωμάτων. 

Λεξικό των χρωμάτων - εικόνα 1

Διαβάστε περισσότερα 

Δεξιότητες για Παιδιά του Δημοτικού Προάγοντας την Προστασία του Παιδιού (από έκδοση του ΚΕΘΕΑ εγκεκριμένη από το Π.Ι.)

Χθες παρακολούθησα μια επιμορφωτική ημερίδα με γενικό θέμα;<<Βιωματικά εργαστήρια για εκπαιδευτικούς ΠΕ70>>. Για τους εκπαιδευτικούς της δευτέρας το θέμα ήταν:
α) Η δημιουργία θετικού κλίματος στην τάξη.
β) Πρακτικές διαχείρισης μαθησιακών δυσκολιών μέσα στην τάξη. Την εισήγηση την έκανε η συνάδελφος Αγγελική Καραμπεροπούλου, η τάξη με τον ήλιο. 

Και τα δύο εργαστήρια ήταν πολύ καλά,αλλά το πρώτο μου <<κέντρισε>> το ενδιαφέρον και σκέφτηκα να το μοιραστώ μαζί σας. Το πρόγραμμα έχει εκδοθεί  από το ΚΕΘΕΑ.

Ενότητα 1. Εγώ ένας ξεχωριστός άνθρωπος Περίληψη μαθήματος Τίτλος 1.1 Η μοναδικότητά μου Προτεινόμενος χρόνος   45-60 λεπτά Εισαγωγή Για τα μεγαλύτερα παιδιά: Ζωγραφίζοντας το όνομα τους. Για τα μικρότερα παιδιά: Το «μαγικό» κουτί. Δραστηριότητα 1 Εγώ - Ένας ξεχωριστός άνθρωπος Τι με κάνει ξεχωριστό; Τι μπορώ και τι δεν μπορώ να κάνω; Όλοι  μαζί - ανταλλαγή και συζήτηση. Δραστηριότητα 2 Δραστηριότητα 2 Ο κόσμος μου Για τα μεγαλύτερα παιδιά: προσωπικοί χάρτες. Για τα μικρότερα παιδιά: πορτρέτα του εαυτού τους ή προσωπικά λουλούδια. Συνέχεια και αξιολόγηση «Κάτι που έμαθα σήμερα για τον εαυτό μου, και με κάνει να αισθάνομαι όμορφα είναι...» Ομαδική συζήτηση και ανταλλαγή. Εργασίες για το σπίτι και την οικογένεια   Συμπληρώνουμε τα ατομικά τετράδια «Χαίρομαι που είμαι εγώ γιατί...». Ζητάμε από την οικογένεια να συμπληρώσει τρία θετικά πράγματα για τα παιδιά ως επίλογο στα τετράδια. Σκοπός του μαθήματος Να βοηθήσει τα παιδιά: - να συνειδητοποιήσουν πως είναι άτομα μοναδικά και ξεχωριστά, αναγνωρίζοντας τις δυνάμεις, τις ικανότητες και τα ατομικά χαρακτηριστικά τους. - να αρχίσουν να συνειδητοποιούν τις επιρροές και τις σχέσεις που διέπουν τον κόσμο τους. - να ενισχύσουν την αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση τους, εκτιμώντας τις δεξιότητες και τα επιτεύγματα τους. Θα χρειαστείτε: στυλό, μολύβια, μικρά και μεγάλα φύλλα χαρτί. έναν πίνακα ή μεγάλα φύλλα χαρτί σε πίνακα και χοντρούς μαρκαδόρους. ψαλίδια και κόλλα. I κομματάκια χαρτί. χαρτί για ταμπελίτσες. μικρά καθρεφτάκια - ένα για κάθε δύο παιδιά. Για τα μεγαλύτερα παιδιά, προσωπικούς χάρτες (μπορούν να τους ετοιμάσουν τα παιδιά). Ζωγραφίστε έναν κύκλο στο κέντρο ενός μεγάλου φύλλου χαρτιού με ακτίνες που καταλήγουν σε οκτώ ελαφρώς μικρότερα φύλλα γύρω γύρω. Το μέγεθος τους εξαρτάται από το μέγεθος του χαρτιού. Για τα μικρότερα παιδιά ένα «μαγικό» κουτί. Θα χρειαστείτε ένα κουτί με καπάκι και έναν καθρέφτη τοποθετημένο στον πάτο του κουτιού με την πρόσοψη προς τα πάνω. Για τα ατομικά λουλούδια θα πρέπει να κόψετε το περίγραμμα λουλουδιών, τα πέταλα των οποίων θα πρέπει να ξεχωρίζουν και να έχουν στρογγυλό κέντρο. ατομικά τετράδια. Προεργασία του μαθήματος Ζητήστε από τα παιδιά να βρουν τη σημασία του ονόματος τους και να μάθουν πώς επιλέχθηκε γι' αυτά, επίσης να φέρουν στο μάθημα μια φωτογραφία  που δεν τη χρειάζονται, για τους ατομικούς χάρτες. Τα παιδιά θα μπορούσαν: να προετοιμάσουν ένα κατάλογο, σε μορφή χρονοδιαγράμματος, με τα πράγματα που μπορούσαν να κάνουν στο παρελθόν, με αυτά που μπορούν να κάνουν τώρα και με αυτά που ελπίζουν πως θα μπορούν να κάνουν στο μέλλον: ▲______________________▲____________________▲ 5 χρόνια πριν                             τώρα                       σε 5 χρόνια να ζωγραφίσουν το πορτρέτο τους.  Εναλλακτικές δραστηριότητες Τα παιδιά θα μπορούσαν: δουλεύοντας σε ζευγάρια να φτιάξουν το περίγραμμα τους, φωτίζοντας με κάποια έντονη πηγή φωτός για τη δημιουργία σκιάς πάνω σε χαρτί, να βάλουν ταμπελίτσες στα περιγράμματα, να φτιάξουν μετάλλια που να αναγράφουν τα ενδιαφέροντα, τα επιτεύγματα τους κλπ. και να τα κολλήσουν πάνω. να φτιάξουν ατομικά παλτά από χέρια/ ασπίδες και ρητά, που να δείχνουν κάτι από τον εαυτό τους και τις οικογένειες τους σε κάθε ενότητα. να φτιάξουν σήματα που να εκπροσωπούν κάτι από τον εαυτό τους. να φτιάξουν χέρι, πόδι και δακτυλικά αποτυπώματα από μπογιά. Λέξεις κλειδιά δεξιότητες • περιορισμοί φιλοδοξίες • ελπίδες • μοναδικός ξεχωριστός • διαφορετικός •ομοιότητες • κάτι σπάνιο • ασυνήθιστος

Πηγή; Η εκπαίδευση στο Δημοτικό Σχολείο.

“Μια φορά και ένα καιρό…” Η μορφωτική αξία του παραμυθιού (φιλαναγνωσία)

Πολλές στιγμές της σχολικής χρονιάς, ο δάσκαλος  μετατρέπεται σε έναν πραγματικό παραμυθά, φορώντας το περίεργό του καπέλο. Tο καπέλο του παραμυθά και η γωνιά της βιβλιοθήκης, μετατρέπεται σε ταξιδιάρικο τρενάκι, με οδηγό τον παραμυθά και ένα καλό βιβλίο!
Η φράση «μια φορά και ένα καιρό…», ασκεί μαγική δύναμη και έχει μεγάλη σημασία για το παιδί. Το παιδί από τη στιγμή εκείνη μεταφέρεται με τα φτερά της φαντασίας του σ’ ένα θαυμαστό κόσμο, κόσμο γεμάτο αισιοδοξία, χαρά, αγάπη, ειρήνη.
Το παραμύθι συμβάλλει  στην πολιτισμογνωσία, γιατί καθώς αναφέρεται στην ιστορία, τα ήθη και έθιμα εισάγει στο πνεύμα και στη ψυχή, τη γνώση διάφορων πολιτισμών και αποκτούν  τα παιδιά λαογραφικές γνώσεις.
Το παραμύθι είναι ένα μέσο για τη γλωσσική ανάπτυξη του παιδιού. Το παιδί ευχαριστιέται να ακούει παραμύθια ή ακόμη  και να τα διηγείται το ίδιο. Όταν διηγείται το δικό του παραμύθι ή ακόμη και το παραμύθι της ομάδας του, πετυχαίνει να χρησιμοποιεί πολλά στοιχεία του λεκτικού μας πλούτου και των εκφραστικών δυνατοτήτων που προσφέρει η γλώσσα μας.    Και στις δύο αυτές περιπτώσεις, του δίνονται ευκαιρίες να εμπλουτίσει το λεξιλόγιό του, να γίνεται ασυνείδητα κάτοχος του γλωσσικού μηχανισμού και συνηθίζει  στην ακριβή και σαφή διατύπωση διανοημάτων και συναισθημάτων.
Η γνώση της γλώσσας, δεν αποτελεί  απλά μόνο ένα εργαλείο επικοινωνίας, αλλά είναι καθοριστικό συστατικό της προσωπικότητας του ανθρώπου και της φυσιογνωμίας ενός λαού. Η γλώσσα, δεν είναι ένα άψυχο πράγμα, αλλά ένας ζωντανός οργανισμός. Μέσα από τη γνώση της γλώσσας, στο παιδί, απεικονίζονται στοιχεία από την ιστορία, τη σκέψη, την καλλιέργεια του πολιτισμού μας.
Στα παραμύθια όλα έχουν ψυχή, αισθήσεις και βούληση. Έτσι, δεν τέρπουν μονάχα την παιδική ψυχή, αλλά ανταποκρίνονται στην παιδική ανάγκη και επιθυμία του παιδιού να ξεφύγει από την πεζότητα της ψυχρής πραγματικότητας.
Ο δάσκαλος, θα πρέπει να κατέχει καλά το περιεχόμενο του παραμυθιού, ώστε να μπορεί να το διηγηθεί χωρίς διακοπές, επαναλήψεις, δισταγμό, με αποτέλεσμα να χαλαρώσει η προσοχή των μαθητών του. Η διήγηση θα πρέπει να είναι παραστατική, ζωντανή, ρέουσα, δραματική, να συνοδεύεται με μιμητικές κινήσεις και να χρησιμοποιεί ευθύ, αντί πλάγιου λόγου. Όπως επίσης,  θα πρέπει να αποφεύγει τις περιττές λεπτομέρειες, τις ηθικές κρίσεις επί των γεγονότων και τους χαρακτηρισμούς δρώντων προσώπων. Θα πρέπει να έχει νιώσει ο ίδιος πρώτα την ομορφιά του κειμένου, για να τη μεταδώσει στα παιδιά.
Στο τέλος, τα παιδιά οδηγούνται αυθόρμητα στη δραματοποίηση, στην εικονογράφηση της ιστορίας, στο γράψιμο ενός παράλληλου παραμυθιού ή απλώς συνεχίζουν την ιστορία και της δίνουν το δικό τους τέλος. Η πιστή δραματοποίηση μιας γνωστής ιστορίας, εμπεριέχει το πρόβλημα ότι τα παιδιά γνωρίζουν το τέλος εκ των προτέρων. Πολλές φορές, χρησιμοποιώντας, μια ιστορία σαν εκκίνηση, καλούνται τα παιδιά να σκεφθούν πώς θα την εξερευνήσουν, πώς θα την ξεκινήσουν, πώς θα διατηρήσουν ζωντανή κάποια δραματική ένταση. Άλλες φορές πάλι ο δάσκαλος πριν διαβάσει την ιστορία, μπορεί να διαμορφώσει μια κατάσταση παρόμοια με εκείνη του παραμυθιού, να το δραματοποιήσουν ουσιαστικά χωρίς να το έχουν ακούσει και στο τέλος να διαβαστεί και τα παιδιά να εντυπωσιαστούν, γιατί θα έχουν την εντύπωση ότι είναι μέρος της ιστορίας, που τώρα πια γίνεται κτήμα τους. Με τους παραπάνω τρόπους, ο δάσκαλος πετυχαίνει  να εισάγει στη διαδικασία της μάθησης το παιδί, με προσωπικό ενθουσιασμό και θέληση, να μάθει πιο εύκολα, να κατανοεί καλύτερα, να θέλει να μάθει να διαβάζει.
Η Virginia Havilant είπε: « Θα υπήρχε πλήρης στασιμότητα σ’ όλες τις επιστήμες και στη τέχνη, δίχως την αχαλίνωτη φαντασία δημιουργικών ανθρώπων που, όπως φαίνεται, επηρεάστηκαν διαβάζοντας παραμύθια στην παιδική τους ηλικία».

Παππά Άννα
Δασκάλα – Συγγραφέας

About these ads

6 πράγματα που θα ήθελε από εσάς ο δάσκαλος του παιδιού σας

Κατηγορία: Άρθρα

 Σεπτεμβρίου 04, 2014

θα μπορούσα να σκεφτώ μια πραγματική μεγάλη λίστα αλλά ας ξεκινήσουμε από τα σημαντικά ...

1. Να μην κάνετε τις εργασίες του

    Αντισταθείτε στον πειρασμό να ολοκληρώσετε ή να διορθώσετε την ορθογραφία του μόλις το παιδί πέσει για ύπνο, προκειμένου να μη «γίνει ρεζίλι» την επόμενη μέρα στην τάξη. Οι εργασίες που δίνονται για το σπίτι έχουν στόχο να βοηθήσουν το παιδί να κατανοήσει καλύτερα όσα έμαθε μέσα στη μέρα και δεν χρειάζεται να είναι αλάνθαστες. Αν δυσκολεύεται να καταλάβει κάτι, βοηθήστε το, αλλά σε καμία περίπτωση μην αναλάβετε εσείς τις υποχρεώσεις του. Αν διαπιστώσετε ότι οι εργασίες τού φαίνονται συστηματικά πάρα πολύ δύσκολες, ενημερώστε το δάσκαλο ή τη δασκάλα του.

2. Να μην απαιτείτε να είναι πάντα «τέλειο» 

    Τα παιδιά μαθαίνουν εξίσου από τις επιτυχίες και τις αποτυχίες τους. Δείξτε έμπρακτα στο παιδί σας ότι δεν σας απογοητεύει όταν κάνει λάθη και εκμεταλλευτείτε τέτοιες ευκαιρίες για να του διδάξετε τι μπορεί να μάθει μέσα από κάθε λάθος και ότι πρέπει να προσπαθεί περισσότερο για να το διορθώσει. Ένα παιδί το οποίο δέχεται συνεχώς αρνητική κριτική για τα λάθη του, παραιτείται από τη διαδικασία της μάθησης και αποκτά χαμηλή αυτοεκτίμηση. Επίσης, δεν είναι ποτέ ευχαριστημένο με τον εαυτό του και αγχώνεται πολύ εύκολα με καθετί που σχετίζεται με τη μάθηση.

3. Να έχετε ρεαλιστικές προσδοκίες

     Όσο έξυπνο, ετοιμόλογο και ταλαντούχο κι αν σας φαίνεται το παιδί σας, πρέπει να παραδεχτείτε ότι οι πιθανότητες να μεγαλώνετε τον επόμενο Αϊνστάιν είναι μικρές. Μην εκνευρίζεστε εάν δυσκολεύεται στη γεωμετρία και μην αντιμετωπίζετε με καχυποψία τους εκπαιδευτικούς εάν σας πουν ότι το παιδί σας είναι ένας μέτριος μαθητής. Είναι ωραίο να περιμένει κανείς το καλύτερο από το παιδί του, αλλά είναι ακόμα σπουδαιότερο να είναι ρεαλιστής και να μη συγκρίνει το παιδί του με άλλα. Κάθε παιδί έχει τα δικά του ταλέντα και αυτά πρέπει να αναπτύξει, πάντα με γνώμονα την αγάπη και την ενθάρρυνση και όχι την καταπίεση και τον εξαναγκασμό.

4. Να κλείσετε την τηλεόραση 

     Δεν είναι ότι κάνει κακό στο παιδί, απλά ο χρόνος που περνάει μπροστά στην οθόνη είναι χαμένος χρόνος. Περιορίστε τον στις δύο το πολύ ώρες την ημέρα και εκμεταλλευτείτε τις υπόλοιπες για να παίξετε, να διαβάσετε βιβλία, να κάνετε βόλτες μαζί με το παιδί. Προσέξτε ιδιαίτερα τι βλέπει στην τηλεόραση το βράδυ, γιατί έχει παρατηρηθεί ότι οι έντονες ή βίαιες σκηνές μπορούν να διαταράξουν τον ύπνο του και ένας μαθητής που δεν έχει κοιμηθεί καλά είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν θα αποδώσει καλά την επόμενη μέρα στην τάξη. 

5. Να μην στερείτε τον ελεύθερο χρόνο του 

     Σίγουρα θέλετε το καλύτερο για το παιδί σας, όμως με το να το γράψετε ταυτόχρονα σε δύο ξένες γλώσσες, κολυμβητήριο, πιάνο και ζωγραφική δεν θα του προσφέρετε περισσότερα εφόδια για τη ζωή. Το μόνο που θα καταφέρετε είναι να έχετε ένα παιδί που τρέχει από τη μία δραστηριότητα στην άλλη μετά το σχολείο, με αποτέλεσμα στο τέλος της μέρας να είναι κουρασμένο, εκνευρισμένο και αγχωμένο. Να θυμάστε ότι τα πρώτα χρόνια του σχολείου ο ελεύθερος χρόνος και το δημιουργικό παιχνίδι είναι πιο πολύτιμα από οποιαδήποτε έξτρα γνώση.

6. Να έχετε εμπιστοσύνη στους δασκάλους του

     Σίγουρα, δεν θα εκτιμούσατε ιδιαίτερα ένα δάσκαλο που στην   καθιερωμένη συνάντησή σας, για να συζητήσετε την πρόοδο του παιδιού σας, έπαιρνε την πρωτοβουλία να σας κάνει υποδείξεις για το πώς να «κάνετε τη δουλειά σας». Το ίδιο ακριβώς ισχύει και αντίστροφα. Κανένας δάσκαλος δεν περιμένει από εμάς να μάθει πώς να κάνει τη δική του δουλειά. Ευτυχώς, έχουν όλοι λάβει την απαραίτητη εκπαίδευση, πολλοί έχουν ιδιαίτερα σημαντική εμπειρία και οι περισσότεροι αγαπούν τόσο τη δουλειά τους ώστε να μπορούν να την κάνουν με συνέπεια, ευαισθησία και εξαιρετικά αποτελέσματα.

  Με τη συνεργασία της Μαρίας Σκαπέρα (M. Ed. ψυχοπαιδαγωγός – εκπαιδευτική σύμβουλος).

Συντάκτρια άρθρου : Ελένη Καραγιάννη

Πηγή : kids.in.gr